Student UMB Krzysztof Drygalski otrzymał „Diamentowy grant”. To najbardziej prestiżowe wyróżnienie dla studentów-naukowców, których badania i dorobek już teraz są na wysokim poziomie.
Granty przyznaje Ministerstwo Nauki. W tym roku sfinansuje 85 projektów wartych 17 mln zł (ubiegało się o nie prawie 250 osób). Warto wiedzieć, że laureat „Diamentowego grantu” ma otwartą drogę do zrobienia doktoratu z pominięciem tytułu magistra.
Wśród tegorocznych zdobywców tego grantu jest m.in. Krzysztof Drygalski, student „lekarskiego” UMB. Na badania dotyczące „Wpływu macierzy zewnątrzkomórkowej i jej remodelingu na metabolizm tkanki tłuszczowej w patogenezie otyłości” otrzymał 220 tys. zł (maksymalna kwota). Projekt ten znalazł się w pierwszej dziesiątce najbardziej wartościowych w tegorocznej edycji konkursu.
Krzysztof Drygalski: - Pomysł na temat badania powstał po mojej wizycie na Sorbonie w ramach programu Erasmus+ i wziął się od artykułu, który prezentowałem tam razem z kolegą w ramach journal clubu dla doktorantów z instytutu, w którym byliśmy. Dotyczył on odkrycia mechanizmu, w jaki remodeling macierzy zewnątrzkomórkowej powoduje zmianę ekspresji transportera glukozy i tym samym wzrost jej wychwytu. To z pozoru niewiele, jednak jest to mechanizm, którego istnienia do tej pory nie podejrzewano, a który np. może wyjaśnić, dlaczego przerzutujące komórki przeżywają odłączenie od guza pierwotnego (przyspiesza się ich metabolizm i proliferacja zależna od dostępności glukozy właśnie). A więc, musi upaść powszechne przeświadczenie, że macierz stanowi jedynie rusztowanie tkanek oraz magazyn czynników odżywczych i wzrostowych. Doświadczenie to pokazuje, że ma ona nie tylko czysto mechaniczną funkcję, ale również poprzez swoje receptory reguluje metabolizm komórek, niezależnie od innych czynników. Z drugiej strony w kontekście otyłości i cukrzycy do tej pory sądzono, że włóknienie tkanki tłuszczowej jest efektem stanu zapalnego spowodowanego lokalną hipoksją wywołaną z kolei hipertrofią adipocytów i towarzyszącym naciekiem zapalnym. Obwiniano zatem nadmierne odkładanie macierzy o wywoływanie w ten sposób insulinooporności tkanki tłuszczowej.
Jak dodaje Krzysztof Drygalski do takich wniosków prowadziły badania, które porównywały tkankę tłuszczową pacjentów otyłych z cukrzycą z pacjentami o prawidłowym BMI. Jednak nie tłumaczyło to, dlaczego nie wszyscy pacjenci z otyłością mają cukrzycę. Co więcej, gdy porównano tkankę tłuszczową pacjentów otyłych z cukrzycą z otyłymi bez cukrzycy okazało się, że im bardziej zwłókniała była tkanka tym lepsza kontrola glikemii u pacjentów. Co sugeruje, że włóknienie w przeciwieństwie do opinii większości naukowców może mieć działanie protekcyjne i być mechanizmem kompensacyjnym w trakcie rozwoju otyłości.
Warto też przypomnieć, że Krzysztof Drygalski był też laureatem wyróżnienia w konkursie wynalazców „Technotalenty” (otrzymał je z kolegą za projekt bionicznej protezy ręki), czy zdobywcą prestiżowego stypendium przyznawanego przez Fundację LOTTO dla 100 wyjątkowych studentów z okazji 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości.
Opr. bdc
