Urodził się 20 grudnia 1908 roku we wsi Zapole, w gminie Żydomla, w powiecie grodzieńskim. Jego rodzicami byli: ojciec Stefan - rolnik i matka Kamila z Radziewanowskich.
Gimnazjum ukończył w Grodnie w 1931 r. Studiował medycynę na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie w latach 1931-1936. Będąc studentem pracował (w latach 1934-1936) jako asystent w Zakładzie Chemii Fizjologicznej u prof. Sieńkowskiego. Ożenił się z Heleną Stella z Poczopków. Mieli dwoje dzieci: Zbigniewa i Barbarę.
Od września 1937 r. do sierpnia 1938 r. odbywał służbę wojskową. Po jej ukończeniu został zastępcą, a następnie kierownikiem Akademickiego Ośrodka Zdrowia. Wchodził też w skład Komisji Opieki Zdrowotnej USB. Pracował również jako asystent w Klinice Chirurgicznej USB.
W czasie okupacji niemieckiej pracował na Oddziale Chirurgicznym Szpitala św. Jakuba, zdobywając specjalizację z chirurgii ogólnej.
Po przyjeździe w styczniu 1945 r. do Białegostoku, pracował jako chirurg w I Szpitalu Miejskim przy ul. Warszawskiej 5 (dawny szpital żydowski) i jednocześnie kierownik Miejskiego Wydziału Zdrowia. W związku z tym na jego barkach spoczywało wiele zadań i obowiązków.
Warunki pracy ówczesnych placówek służby zdrowia były niezmiernie ciężkie. Szpitale mieściły się w starych i dotkniętych mocno działaniami wojennymi budynkach. Wyposażenie i zaopatrzenie nie zaspokajały minimalnych potrzeb. Należało zająć się poprawą wyposażenia i zaopatrzenia szpitali, zwiększaniu kadry i usprawnianiu pracy.
Antoni Tołłoczko zorganizował i był dyrektorem Szpitala Chirurgicznego Akademii Medycznej. Tworzył również Wojewódzki Szpital Przeciwgruźliczy w Białymstoku oraz oddział skórno-weneryczny przy ul. Krakowskiej. Po stworzeniu w Białymstoku Akademii Medycznej, objął tam stanowisko adiunkta w Klinice Chirurgicznej. W grudniu 1951 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk medycznych w Akademii Medycznej w Gdańsku, pisząc pracę: „Niedobór i wyrównanie białek w ostrych niedrożnościach”.
Zdolności i doświadczenie w organizacji wielu przedsięwzięć Tołłoczki chętnie wykorzystywały władze białostockiej uczelni. To właśnie jemu powierzono w 1960 r. nadzór nad budową i organizacją Państwowego Szpitala Klinicznego. Pomimo tak rozległych obowiązków zarówno organizacyjnych, administracyjnych i dydaktycznych, wkrótce uzyskał tytuł doktora habilitowanego. Później powierzono mu stanowisko kierownika I Kliniki Chirurgii. W krótkim czasie, bo w okresie ledwie czterech lat, pięciu jego asystentów uzyskało specjalizację pierwszego lub drugiego stopnia z chirurgii. W okresie, kiedy Tołłoczko kierował kliniką, powstało w niej około 60 prac naukowych.
Antoni Tołłoczko był pierwszym dyrektorem Państwowego Szpitala Klinicznego i funkcję swoją pełnił do 1970 r. Następnie - aż do momentu śmierci - kierował Kliniką Chirurgiczną.
Równocześnie z pracą zawodową, intensywnie rozwijał swoją działalność społeczną. Był organizatorem Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia w Białymstoku. W latach 1946-1951 zasiadał w prezydium okręgu, zaś od 1951 r. przez kolejnych 12 lat sprawował funkcje przewodniczącego okręgu oraz członka Zarządu Głównego w Warszawie, przyczyniając się znacznie do rozwoju ruchu związkowego.
Za swoją pracę zawodową i społeczną był wielokrotnie wyróżniany i nagradzany wysokimi odznaczeniami państwowymi, m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia. Jego zasługi dla rozwoju białostockiej służby zdrowia są wyjątkowe i niezaprzeczalne.
Zmarł po ciężkiej chorobie 25 lipca 1975 r. Pochowany został na cmentarzu farnym.
Mieczysław Snopek, dr n med., były wieloletni pracownik Zakładu Anatomii Prawidłowej Człowieka UMB
Magdalena Szkudlarek, dr n med., adiunkt Zakładu Anatomii Prawidłowej Człowieka UMB
_d.jpg "Antoni Tołłoczko (z prawej) i Marian Furman. Rok 1975, Augustów")
