Eksperci

Specjalizacja

Stomatologia zachowawcza, stomatologia ogólna.

Wykorzystywane metedy badawcze

1. Ocena cytotoksyczności materiałów stomatologicznych metodami  MTT i cytometrii przepływowej. Metoda ta pozwala na określenie odsetka żywych komórek w populacji na podstawie oceny aktywności mitochondrialnej dehydrogenazy bursztynianowej. W żywych komórkach enzym ten powoduje redukcję żółtej soli tetrazolowej-bromku 3-(4,5 dimetylotiazol-2 ilo)-2,5 difenylotetrazoliowego (MTT) do fioletowego formazanu. Zawartość barwnika oznacza się w kolorymetrycznie. Ilość formazanu jest wprost proporcjonalna do liczby żywych komórek w hodowli. Przy niskiej przeżywalności komórek stwierdza się małą aktywność enzymu, niską ilość formazanu i  wartość absorbancji; 
2. Ocena stresu oksydacyjnego. Pomiar poziomu wewnątrzkomórkowych reaktywnych form tlenu (RFT) metodą cytometrii przepływowej przy użyciu 2’,7’-dioctanu dichlorofluoresceiny (2’,7’DCFH-DA). Związek ten jest lipofilny i swobodnie przechodzi przez nienaruszoną błonę komórkową. W komórce 2’,7’-dioctan dichlorofluoresceiny ulega rozkładowi przez esterazy do dichlorofluoresceiny (DCFH; o właściwościach lipofobowych). DCFH reaguje z nadtlenkiem wodoru, tlenkiem azotu, nadtlenoazotynem i nadtlenkami lipidowymi (LOOH). Utleniona dichlorofluoresceina (DCF) emituje światło o długości fali 525 nm, a intensywność emisji służy do oszacowania ilości powstających reaktywnych form tlenu.
3. Cytometria przepływowa z wykorzystaniem izotiocjanianu fluoresceiny sprzężonego z aneksyną V oraz jodku propidyny pozwala na różnicowanie i ilościowe oznaczenie komórek będących w stanie apoptozy lub nekrozy. Aneksyna V związana chemicznie z izotiocyjanianem fluoresceiny (FITC-AnV) w obecności jonów wapnia łączy się z fosfatydyloseryną błony komórkowej, pozwalając na wykrycie wczesnych etapów apoptozy. Dodanie do mieszaniny inkubacyjnej jodku propidyny (PI) umożliwia jednocześnie badanie integralności błony komórkowej. PI penetruje także do wnętrza martwych komórek, wiąże się z kwasami nukleinowymi i po wzbudzeniu w świetle niebieskim (λ = 420 nm) emituje w zakresie widma czerwono-pomarańczowego. Komórki w stanie apoptozy emitują zieloną fluorescencję, eksponując na swej powierzchni fosfatydyloserynę i aneksynę. Komórki nieuszkodzone (żywe) nie ulegają wybarwieniu. 

Wykorzystywany sprzęt