.png)
Uniwersytet Medyczny w Białymstoku uczestniczy w niekomercyjnym badaniu EMPA REPAIR HCM realizowanym przez Narodowy Instytut Kardiologii.
Badanie ma na celu ocenę zastosowanie empagliflozyny u pacjentów z kardiomiopatią przerostową. Jest to jedno z nielicznych badań w kardiomiopatii przerostowej oparte na evidence - based medicine. Powstał film przybliżający istotę badania.
Szczegółowe informacje na temat badania dostępne pod nr tel.: (85) 831 7839
Kardiomiopatia przerostowa (ang. hypertrophic cardiomyopathy – HCM) stanowi najczęstszą uwarunkowaną genetycznie chorobę mięśnia sercowego. Klasycznie częstość występowania tej choroby szacowano na 1 : 500 osób, ale jest ona prawdopodobnie wyższa i wynosi ok. 1 : 200 przypadków. W skali Polski daje to 76 000 do 190 000 osób.
HCM u części osób charakteryzuje się bezobjawowym przebiegiem. U innych wiąże się z postępującą dysfunkcją rozkurczową lewej komory serca na skutek przerostu i włóknienia miokardium, finalnie kończąc się dysfunkcją skurczową i postępującą niewydolnością serca. Zarówno niewydolność z zachowaną frakcją wyrzutową lewej komory, jak i obniżoną frakcją wyrzutową nieodzownie wiążą się z upośledzoną wydolnością fizyczną, dotyczącą często młodych, aktywnych zawodowo i społecznie osób. Dodatkowym istotnym problemem u pacjentów z kardiomiopatią przerostową są zaburzenia rytmu prowadzące do zwiększonego ryzyka nagłego zgonu.
Narodowy Instytut Kardiologii jest wiodącą w Polsce jednostka zajmującą się diagnozowaniem i leczeniem pacjentów z kardiomipatią przerostową.
Hipoteza projektu
Aktualnie dla pacjentów z kardiomiopatią przerostową bez zawężania drogi odpływu lewej komory kwalifikującym się do leczenia zabiegowego brak jest leczenia hamującego postęp choroby. Celem badania EMPA REPAIR HCM jest poszukiwanie rozwiązania terapeutycznego dla schorzenia, dla którego standardowa medycyna nie oferuje jak dotąd satysfakcjonujących rozwiązań.
Empagliflozyna jest lekiem zarejestrowanym do leczenia cukrzycy. W badaniu u pacjentów z cukrzycą typu 2 i wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym stosowanie empagliflozyny wiązało się z istotnym spadkiem śmiertelności i hospitalizacji z powodu niewydolności serca. Podobne, korzystne efekty (spadek śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych, spadek liczby hospitalizacji z powodu niewydolności serca) obserwowano u pacjentów z niewydolnością serca z upośledzoną funkcją skurczową lewej komory, a korzystne efekty leczenia nie były zależne od obecności cukrzycy (tj. korzystne efekty obserwowano także u pacjentów bez cukrzycy).
Jak przebiega badanie?
Pacjenci biorący udział w badaniu klinicznym, poza standardowym postępowaniem jak m.in. echokardiografia czy badanie holterowskie mają wykonywaną próbę ergospirometryczną, pozwalającą ocenić ich wydolność fizyczną. Dodatkowo, co trzy miesiące, chorzy wypełniają kwestionariusz jakości życia. Wszyscy pacjenci mają też wykonane badanie genetyczne, które pozwala określić przyczynę kardiomiopatii przerostowej. Obserwacja i leczenie chorych trwa w tym badaniu 12 miesięcy. Dzięki wynikom tego badania możliwa będzie optymalizacja leczenia pacjentów z kardiomiopatią przerostową, nie tylko w Polsce ale na całym świecie.
Badanie jest realizowane we współpracy z Uniwersytetem Medycznym w Białymstoku, a także z partnerami zagranicznymi: Institute of Clinical Medicine, Internal Medicine, University of Eastern Finland w Kuopio oraz Department of Cardiology, VU Univsersity Medical Center w Amsterdamie.
Główny Badacz: Prof dr hab. n. med. Mateusz Śpiewak
Koordynator merytoryczny: dr n. med. Mariusz Kłopotowski
Badanie finansowane jest przez Agencję Badań Medycznych, Polska, numer Projektu: 2020/ABM/01/00001