Istnieją różnice między instytucjami i krajami w zakresie oceny i zarządzania problemami zdrowotnymi i chorobami. Niezwykle ważne jest zbadanie i ustanowienie konsensusu między ekspertami, aby ustalić standardy postępowania na całym świecie.
Niedawno ukazała się publikacja w tym obszarze, w której jednym z współautorów i jedynym z Polski jest prof. dr hab. Ewa Olszewska, kierownik Ośrodka Chirurgii Zaburzeń Oddychania Podczas Snu w Klinice Otolaryngologii Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku. Praca ta koncentrowała się na zespole obturacyjnych bezdechów podczas snu (OSA), jego leczeniu chirurgicznym, w szczególności na ocenie i leczeniu niepowodzeń chirurgicznych.
Chirurgia górnych dróg oddechowych (UA) jest powszechnie stosowana w leczeniu pacjentów z OSA. Wieloczynnikowa patofizjologia tej choroby, zmienność miejsc i typów zapadania się UA oraz interakcja między czynnikami anatomicznymi i nieanatomicznymi u poszczególnych pacjentów przyczyniają się do występowania niepowodzeń chirurgicznych. Ostatnio opublikowana (https://doi.org/10.1007/s11325-024-03162-6) praca nad ustaleniem konsensusu w ocenie i leczeniu niepowodzeniach chirurgicznych miała na celu zidentyfikowanie obszarów zgodności pomiędzy międzynarodowymi ekspertami w dziedzinie chirurgii OSA, dotyczących właściwej definicji, czynników predykcyjnych i postępowania w przypadku niepowodzenia chirurgicznego w leczeniu OSA.
Konsensus ten (ang. Clinical consensus statement, CCS) został opracowany przy użyciu metody delfickiej przez panel złożony z 35 uczestników z różnych krajów. Przeprowadzono systematyczny przegląd piśmiennictwa zgodnie z wytycznymi PRISMA. Następnie sformułowano ankietę składającą się z 60 stwierdzeń i przedstawiono ją ekspertom.
Po dwóch rundach procesu delfickiego osiągnięto konsensus lub silny konsensus w odniesieniu do 36 twierdzeń, podczas gdy 24 twierdzenia pozostały bez konsensusu. W szczególności 5 z 10 stwierdzeń osiągnęło konsensus odnośnie „definicji sukcesu/niepowodzenia chirurgicznego po zabiegu operacyjnym z powodu OSA”. Natomiast stwierdzenia dotyczące „czynników predykcyjnych niepowodzenia chirurgicznego w OSA” uzyskały konsensus w 10 z 13 stwierdzeń. W obszarze „badań diagnostycznych w chirurgii snu w OSA”, konsensus został osiągnięty w 9 z 13 stwierdzeń. W „leczeniu niepowodzeń chirurgicznych w OSA”, osiągnięto konsensus w 12 z 24 stwierdzeń.
Leczenie OSA po niepowodzeniu chirurgicznym stanowi poważne wyzwanie kliniczne dla specjalistów zajmujących się chirurgią snu. Opublikowany międzynarodowy konsensus dostarcza cennych wskazówek dotyczących definiowania, zapobiegania i rozwiązywania problemów chirurgicznych w leczeniu zespołu obturacyjnych bezdechów podczas snu.
