Uniwersytet Medyczny w Białymstoku. Harmonogram zajęć.
  • Ostatnia zmiana 13.02.2024 przez Zakład Symulacji Medycznych

    Harmonogram zajęć

    Harmonogram zajęć:

    Harmonogram choroby wewnętrzne 2024

     

    Ważna informacja - z powodu krótszego czasu zajęć niż w latach ubiegłych rezygnujemy z pełnego wprowadzenia do symulacji, zamiast tego proszę się zapoznać z uwagami technicznymi opisującymi zasady działania na sali.


    Zajęcia z chorób wewnętrznych metodą symulacji medycznej to 3 godziny ćwiczeń praktycznych (8.00-10.15 lub 10.30 - 12.45).

     

    Plan dnia części internistycznej

     

    1. przywitanie, sprawdzenie listy obecności, przedstawienie tematów zajęć oraz sprawdzenie przygotowania studentów (kartkówka), omówienie metod oceny studentów w trakcie zajęć
    2. sala symulacji – krótkie przypomnienie zasad nauki i obsługi sprzętu
    3. Trzy scenariusze wysokiej wierności - wybrane tematy spośród wymienionych poniżej do przygotowania:
    •        sala debriefingu – prebriefing – omówienie sytuacji klinicznej, przydzielenie ról
    •        sala symulacyjna – scenariusz
    •         sala debriefingu – debriefing, krótka przerwa
    1. Wnioski edukacyjne na przyszłość.

     

    Rozpoczęcie zajęć – godzina 8.00 lub 10.30.

     

    Zagadnienia do przygotowania, czyli pytania na kartkówki:

    1. Leczenie zatrucia alkoholem.
    2. Leczenie zatrucia paracetamolem.
    3. Leczenie kwasicy ketonowej w cukrzycy.
    4. Leczenie wstrząsu anafilaktycznego.
    5. Badanie neurologiczne w chorobach wewnętrznych
    6. Udar niedokrwienny – diagnostyka i leczenie.
    7. Wskazania do toczenia preparatów krwiopochodnych – KKCz, KKP, osocza, granulocytów.
    8. Posocznica w przebiegu neutropenii po chemioterapii – diagnostyka i leczenie.
    9. „Ostry brzuch” – przyczyny i diagnostyka.
    10. Diagnostyka i leczenie ostrego zapalenia trzustki.
    11. Leczenie objawowe kamicy pęcherzyka żółciowego.

     

    Podręcznik – „Interna Szczeklika“. Obowiązują wykłady, seminaria, ćwiczenia z chorób wewnętrznych w poprzednich latach.

     

    Poniżej przedstawiam kryteria wg których studenci będą oceniani oraz wskazówki jak należy się przygotować aby uzyskać zaliczenie ćwiczeń.

    Skupimy się zarówno na umiejętnościach technicznych studenta jak i tzw. miękkich.

    Umiejętności techniczne będą oceniane w trzech głównych aspektach:

    • badanie ABCDE
    • wywiad SAMPLE
    • znajomość wytycznych, standardów, nazw i dawek leków – zgodnie z informacjami wymaganymi w trakcie zajęć z chorób wewnętrznych (podręczniki, wykłady, seminaria, ćwiczenia)

     

    Znajomość wytycznych, standardów i leków będzie oceniana na podstawie podręcznika „Choroby wewnętrzne“ Szczeklik 2017) oraz materiałów z wykładów, seminariów i ćwiczeń.

    Zaliczenie umiejętności technicznych:

    • ABCDE – 30%
    • SAMPLE – 30%
    • wytyczne/standardy/zalecenia, leki, dawki – 40%

     

    Zaliczenie od minimum 6 pkt = 60%.

    Powyższe proporcje mogą się zmieniać w zależności od rodzaju scenariusza - dokładna informacja będzie podana przed rozpoczęciem danego ćwiczenia. Do oceny umiejętności technicznych zostały opracowane listy kontrolne, które pomogą nam zobiektywizować i wystandaryzować zajęcia.

     

    Umiejętności miękkie

    Poniżej zamieszczam skale oceny umiejętności nietechnicznych studentów w trakcie realizacji scenariusza symulacyjnego wysokiej wierności. Umiejętności miękkie bardzo trudno jest oceniać  obiektywnie, dlatego poniższe skale należy traktować jako swego rodzaju wskazówki, a nie sztywne reguły zaliczenia ćwiczeń.

    Do raportowania i komunikacji z konsultantem obowiązuje protokół SBAR.

     

    Protokół SBAR do przekazywania informacji o pacjencie

    Metoda ta polega na standaryzacji formy przekazu najważniejszych informacji w ramach oczekiwanych i znanych całemu personelowi ram komunikacyjnych. Członkowie zespołu opieki zdrowotnej, stosując łatwą do zapamiętania i ukierunkowaną na pacjenta formę przekazu, istotnie zwiększają poziom bezpieczeństwa chorego, zwłaszcza w sytuacjach krytycznych i zagrożenia życia.

    Krótki system czteroelementowy pozwala na zebranie wystarczającej ilości informacji i przekazanie jej kolejnej zmianie lub lekarzowi dyżurnemu. Zgodnie z wytycznymi autorów schemat ten sprawdza się również w sytuacjach kryzysowych związanych nie z zagrożeniem życia, lecz z zaistnieniem sytuacji nietypowej (np. związanej ze zgłoszeniem się do szpitala pacjenta o jeden dzień za wcześnie, zgłaszającego brak możliwości przyjazdu w dniu kolejnym). Przeanalizujmy poszczególne składniki systemu.

     

    S

    Situation

     

    Sytuacja

    Zwięzłe  stwierdzenie problemu

    B

    Background

     

    Tło

    Istotne i krótkie informacje dotyczące sytuacji

    A

    Assessment

     

    Ocena

    Analiza i rozważanie opcji – co znalazleś ? co myślisz ?

    R

    Recommendation

     

    Rekomendacja

    Działanie – wymagane / zalecanie.

     

    S – to jasne, krótkie i zwięzłe określenie sytuacji zwracające uwagę na dwie zasadnicze kwestie:

    • identyfikację mówiącego, jednostki, pacjenta, numer pokoju…
    • krótkie określenie problemu, co to jest, kiedy to się stało lub zaczęło i jak ciężki jest przebieg…

    B – na tym etapie chodzi o podanie jasnych, istotnych informacji podstawowych dotyczących sytuacji, przedstawiając je na tle konkretnej historii pacjenta (w tym także sytuację rodzinną oraz indywidualne potrzeby pacjenta); w tym punkcie należy wziąć pod uwagę diagnozę, historię wykonanych procedur, leki, dawki, daty, lekarza zlecającego, czyli w skrócie:

    • data przyjęcia, diagnoza,
    • aktualna lista leków, alergii, płynów dożylnych i badań laboratoryjnych,
    • objawy czynnościowe,
    • wyniki badań laboratoryjnych: co wykonano, kiedy, czy były to pierwsze badania, czy kolejne (jeśli kolejne, czy znane są wyniki poprzednich), jakie są wnioski porównawcze,
    • inne istotne informacje kliniczne,

    A – profesjonalna ocena aktualnego stanu pacjenta

    R – na tym etapie formułowane są sugestie co do dalszego postępowania lub zaistniałych potrzeb.

    Dobre raportowanie wymaga skupienia przy konstruowaniu wypowiedzi i dokonywania jej zapisu. W praktyce oznacza to konieczność wykonywania czynności przy łóżku pacjenta, tak aby przekazywane informacje nie zostały zapomniane. Pewną niedogodnością może być również brak zrozumienia swej roli jako pacjenta, który – angażując się w proces diagnostyczny czy terapeutyczny – może zakłócać przekazywanie informacji, koncentrując się na informacjach mało ważnych lub mówiąc zbyt dużo.

    Ottawa crisis recourse management checklist

     

    Działanie

    Tak (2pkt.)

    Częściowe (1pkt.)

    Nie (0pkt.)

    Rozwiązywanie problemów - ta część jest oceniana w części technicznej

     

     

     

    Prawidłowe badanie ABC

     

     

     

    Postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne zgodne z aktualnymi zaleceniami

     

     

     

    Ocena sytuacji

     

     

     

    Unikanie błędu fiksacji

     

     

     

    Regularne ponawianie oceny stanu pacjenta i sytuacji

     

     

     

    Użycie zasobów

     

     

     

    Kiedy to potrzebne wezwanie pomocy

     

     

     

    Właściwe kierowanie personelem i przydzielanie zadań

     

     

     

    Kierowanie zespołem

     

     

     

    Spokojna postawa

     

     

     

    Stanowcze działanie i utrzymywanie kontroli nad zespołem

     

     

     

    Globalna perspektywa

     

     

     

    Komunikacja

     

     

     

    Jasna i klarowna komunikacja

     

     

     

    Używanie imion i zamkniętej pętli

     

     

     

    Uważne słuchanie zespołu

     

     

     

    Razem

     

     

     

     

    Najważniejsze elementy umiejętności miękkich:

    • panowanie nad stresem
    • komunikacja z członkami zespołu, wydawanie  jasnych poleceń
    • używanie pętli zamkniętej (kierownik zespołu: „podaj . . .” członek zespołu: „podałem . . .”; itp.),
    • słuchanie członków zespołu
    • profesjonalizm w stosunku do pacjenta i osób mu towarzyszących (informacja o działaniach, uzyskiwanie zgody, szacunek, wsparcie itp.)
    • podsumowanie działań („mamy pacjenta z . . , parametry: . . . , wyniki: . . . wykonaliśmy . . . podaliśmy . . .reakcja . . .itd), uzyskiwanie globalnej perspektywy
    • unikanie błędu fiksacji / nastawienia (błąd fiksacji =  uporczywy brak weryfikacji lub korekty diagnozy czy planu terapeutycznego wobec ewidentnych dowodów na to, że taka korekta jest niezbędna)
    • korzystanie z konsultacji, wzywanie niezbędnej pomocy
    • profesjonalne raportowanie pacjenta (np. przez telefon: kto dzwoni, skąd, w sprawie jakiego pacjenta, jakie są dolegliwości, parametry, wyniki, co zrobiliśmy do tej pory, o co prosimy, jak pilnie potrzebna jest pomoc itp.)
    • prowadzenie dokładnej dokumentacji

     

    Liczba uzyskanych punktów w powyższych skalach w umiejętnościach miękkich nie będzie warunkiem zaliczenia, ale materiałem do dyskusji w trakcie debriefingu.

     

    Zaliczenie umiejętności miękkich:

    • moderowana dyskusja z omówieniem poszczególnych działań członków zespołu
    • samoocena studenta i wyznaczenie kierunku dalszego rozwoju

     

    Wg powyższych skal oceniany jest kierownik zespołu. Zakładamy, że przeprowadzimy 3-4 scenariusze w ciągu dnia Przydział ról odbędzie się na zasadzie losowania :).

     

    Warunki zaliczenia zajęć z symulacji medycznej w ramach przedmiotu choroby wewnętrzne:

    • obecność na zajęciach
    • zaliczenie testu wstępnego
    • aktywne uczestnictwo w scenariuszu wysokiej wierności
    • realizacja umiejętności technicznych w minimum 60% (≥6pkt)
    • aktywny udział w debriefingu
    • sformułowanie indywidualnych wniosków edukacyjnych

     

    Podsumowanie – skrót najważniejszych informacji dla studenta:

     

     

    1. Przygotuj się teoretycznie do zajęć (podręcznik, seminaria, wykłady, ćwiczenia)
    2. Pamiętaj o wygodnym i profesjonalnym stroju (fartuch, słuchawki, obuwie).
    3. Zapoznaj się z zasadami nauki w centrum.
    4. Naucz się obsługiwać sprzęt oraz poznaj możliwości i ograniczenia symulatora.
    5. Bierz aktywny udział w symulacji.
    6. Pamiętaj o schematach ABCDE oraz SAMPLE.
    7. Bądź profesjonalny w stosunku do pacjenta i osób towarzyszących.
    8. Komunikuj się z zespołem i zachowuj się tak jak w trakcie realnych działań leczniczych.
    9. Postępuj zgodnie ze standardami i medycyną opartą na faktach.
    10. Pamiętaj o nazwach i dawkach leków.
    11. Panuj nad stresem.
    12. Sformułuj swoje wnioski edukacyjne na podstawie dyskusji w trakcie debriefingu.
    13. Ucz się tak, abyś każdą zdobytą wiedzę miał zastosować w praktyce (lub następnej symulacji :) ).