UMB wzbogaciła swoje naukowe portfolio o kilka nowych patentów.
„Biosensor do oznaczania stężenia enzymu katepsyny L” - Adam Hermanowicz (UMB), Ewa Gorodkiewicz (UwB), Anna Tokarzewicz(UwB).
Katepsyna L odgrywa ważną rolę w rozwoju oraz funkcjonowaniu ludzkiego endometrium i rozwoju zarodkowym. Ponieważ katepsyna L degraduje składniki macierzy zewnątrzkomórkowej (ECM), uważa się, że enzym ten odgrywa kluczową rolę w rozwoju nowotworu, metastazie oraz innych schorzeniach, w których degradacja składników ECM jest głównym czynnikiem rozwoju choroby. Katepsyna L bierze aktywny udział w powstawaniu takich chorób jak: dystrofia mięśniowa, choroby przyzębia, resorpcja kości, reumatyzm. Wpływa na rozwój choroby nowotworowej oraz tworzenie przerzutów. Wiele nowotworów takich jak nowotwór nerki, jąder, piersi, jajnika i okrężnicy wykazuje podwyższoną ilość katepsyny L niż ma to miejsce w zdrowej tkance. Do tej pory stężenie i aktywność enzymatyczną katepsyny L mierzono: - fluorymetrycznie, immunohistologicznie, estem immunoenzymatycznym, immunohistochemicznie, techniką reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR) w czasie rzeczywistym, techniką Western Blot.
Przedmiotem wynalazku jest biosensor umożliwiający specyficzne oznaczanie katepsyny L. Biosensor składa się ze szkiełka oraz czterech warstw, na które nałożona jest siatka fotopolimerowa dzieląca biosensor na partycje. Spodnią warstwę biosensora stanowi chrom, na którego powierzchnię nałożone jest złoto, warstwa funkcjonalizowanego tiolu. Warstwę czułą biosensora stanowi specyficzny, zimmobilizowany inhibitor katepsyny L. Proponowany Biosensor działa z urządzeniem do pomiarów techniką powierzchniowego rezonansu plazmonów w wersji Imaging (SPRI).
„Chiralne, czwartorzędowe, N-spiro sole amoniowe i ich zastosowanie” - Bielawska Anna (UMB),Bielawski Krzysztof (UMB), Leszczyńska Katarzyna (UMB), Daniluk Tamara (UMB), Kałuża Zbigniew (Instytut Chemii Organicznej PAN) , Michalak Olga (Instytut Chemii Organicznej PAN), Czerwiński Paweł (Instytut Chemii Organicznej PAN).
Obserwowany w ostatnich latach gwałtowny wzrost liczby szczepów bakteryjnych opornych na stosowane obecnie antybiotyki, stanowi realne zagrożenie epidemiologiczne dla społeczeństwa. Z tego powodu podejmowane są intensywne badania nad poszukiwaniem nowych leków, skutecznie zwalczających infekcje bakteryjne. Czwartorzędowe sole amoniowe, zarówno pochodzenia naturalnego jak i syntetyczne, posiadają bakteriobójcze lub grzybobójcze własności i są od wielu lat stosowane w medycynie, głównie jako środki antyseptyczne.
Oferowane rozwiązanie opisuje sposób otrzymywania 12 nowych chiralnych czwartorzędowych, N-spiro soli amoniowych o działaniu antyseptycznym oraz zastosowanie otrzymanych związków w celach leczniczych
„Sposób oceny spontanicznej krystalizacji składników moczu” - Porowski Tadeusz (UMB), Kirejczyk Jan, Mrozek Piotr (PB).
Wynalazek jest procesem oraz urządzeniem mierzącym spontaniczną (samoistną) krystalizację w natywnym moczu w czasie jego odparowywania. W momencie uzyskania przesycenia, w moczu dochodzi do samoistnej krystalizacji co obserwujemy w postaci zmętnienia bądź spadku transmitancji przepuszczanego przez roztwór światła. Stosunek masy moczu przed odparowaniem do masy w momencie pojawienia się spontanicznej krystalizacji moczu (zmętnienia) nazwaliśmy wskaźnikiem spontanicznej krystalizacji odparowywanego moczu
Do tej pory nikt na świecie nie badał co się dzieje w próbce moczu, w której odparowywujemy wodę w temeraturze ludzkiego ciała. Odparowując wodę doprowadzamy do stanu przesycenia moczu składnikami tworzącymi kamienie (wapnia, szczawianów, fosforanów, kwasu moczowego, magnezu etc) i w ten sposób wywołujemy precypitację różnych soli, np. szczawianów, kwasu moczowego, fosforanów, etc. Im mniejsza ilość wyparowanej wody powoduje rozpoczęcie procesu krystalizacji, tym większe jest ryzyko tworzenia kamieni w układzie moczowym. Określając procent wyparowanej wody lub stosunek masy początkowej do masy końcowej badanej próbki moczu w której zaobserwowano zmętnienie (tj. początek procesu krystalizacji) możemy ocenić jakie jest wyjściowe ryzyko tworzenia kamieni w badanej natywnej próbce moczu. Dzięki tym informacjom będzie można określić czy pacjent ma podwyższoną predyspozycję do tworzenia kamieni nerkowych oraz pomoże wdrożyć odpowiednie leczenie i je monitorować.
„Sposób otrzymywania i zastosowania multifunkjonalnego nanosystemu” - Niemirowicz Katarzyna (UMB), Car Halina (UMB), Krętowski Rafał (UMB), Cechowska-Pasko Marzanna (UMB), Wilczewska Agnieszka Zofia (UwB).
Przedmiotem wynalazku jest sposób otrzymywania multifunkcjonalnego nanosystemu z rdzeniem z materiału magnetycznego i powłoką z polimeru, polegający na tym, że wytwarza się nanostruktury magnetyczne z materiału magnetycznego, a następnie pokrywa się je polimerem z terminalnymi grupami aminowymi, przy czym ponadto przeprowadza się funkcjonalizację wspomnianych grup aminowych kwasem foliowym, dialdehydem i solami propidyny.
Otrzymany sposobem według wynalazku multifunkcjonalny nanosystem ma właściwości magnetyczne i fluorescencyjne. Wnika on do komórek i lokalizuje się w jądrach komórkowych. Zatem otrzymany sposobem według wynalazku multifunkcjonalny nanosystem umożliwia detekcję komórek, w szczególności komórek nowotworowych. Dzięki niemu może dostarczać do komórek substancje aktywne, w szczególności leki, przeciwciała, geny i kwasy nukleinowe. Taki multifunkcjonalny nanosystem można zastosować jako środek kontrastowy do MRI.
„Zestaw biomarkerów transkryptomicznych do zastosowania w stratyfikacji indywidualnego ryzyka rozwoju pozawałowej niewydolności serca, sposób diagnozowania ryzyka wystąpienia u pacjenta pozawałowej niewydolności serca i zastosowanie biomarkerów do diagnostyki in vitro” (patent europejski) - Matlak Krzysztof (UMB), Dobrzycki Sławomir (UMB), Bużyńska Beata (Instytut Biochemii i Biofizyki Polskiej Akademii Nauk), Góra Monika (Instytut Biochemii i Biofizyki Polskiej Akademii Nauk), Maciejak Agata (Instytut Biochemii i Biofizyki Polskiej Akademii Nauk), Tułacz Dorota (Instytut Biochemii i Biofizyki Polskiej Akademii Nauk), Kiliszek Marek (Warszawski Uniwersytet Medyczny), Michalak Marcin (Warszawski Uniwersytet Medyczny).
Przedmiot wynalazku należy do dziedziny diagnostyki medycznej opartej na technikach biologii molekularnej. Bardziej szczegółowo przedmiotem wynalazku są biomarkery do stratyfikacji indywidualnego ryzyka rozwoju pozawałowej niewydolności serca, sposób diagnozowania ryzyka wystąpienia u pacjenta pozawałowej niewydolności serca i zastosowanie biomarkerów do diagnostyki in vitro. W opisie podniesiono także sposób określania tych markerów w próbkach materiału biologicznego pobranego od pacjenta, zastosowanie tych biomarkerów w diagnostyce (na poziomie ekspresji genów), które są skorelowane z rozwojem pozawałowej niewydolności serca i które umożliwią rozwój nowoczesnej profilaktyki chorób serca opartej na genetycznych markerach a także sposób przewidywania ryzyka wystąpienia niewydolności serca u pacjentów pozawałowych i sposób optymalizacji leczenia pacjentów kariologicznych z wykorzystaniem środków według wynalazku.
Oferowane rozwiązania są możliwe do wykorzystania komercyjnego. Szczegółowych informacji udziela Biuro Transferu Technologii UMB (tel. +48 (85) 686 5122 lub ww.umb.edu.pl/bowitt).
bdc, na podstawie materiałów BTT
