Dr Genoveffa Franchini z tytułem Doctor Honoris Causa UMB

Podczas uroczystego posiedzenia Senatu UMB (16 grudnia) nadano tytuł Doctor Honoris Causa dr Genoveffie Franchini z National Cancer Institute w USA. To 45 postać wyróżniona w ten sposób w historii naszej uczelni.

Dr Genoveffa Franchini współpracuje z naukowcami z Białegostoku od 20 lat. Pierwsze kontakty z nią nawiązał prof. Maciej Kaczmarski. Mówi się, że jej odkrycia w zakresie HIV predestynowały ją do ubiegania się o Nagrodę Nobla.

- Jesteśmy dumni i wdzięczni, że doktor chciała go [tytuł Doctor Honoris Causa - red.] przyjąć - mówił w laudacji prof. Marcin Moniuszko, prorektor ds. nauki i rozwoju UMB.

Rektor prof. Adam Krętowski w swoim wystąpieniu podkreślił, że doktor Franchini to światowej sławy autorytet w dziedzinie wirusologii, ale też zalicza się do grona największych przyjaciół naszej uczelni. To dr Franchini otworzyła dla naszych naukowców laboratoria Narodowego Instytutu Chorób Nowotworowych (NCI). Dzięki temu powstała możliwość współpracy z najlepszymi ekspertami na świecie i szansa na ogromny naukowy rozwój. To wtedy powstały serie wartościowych publikacji, ale też znacznie poprawiła się jakość badań naukowych w UMB.

- 20 lat temu dr Franchini otworzyła drzwi do fascynujących obszarów nauki, jak również do zdobywania doświadczenia przez młodych naukowców z Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku - mówił dalej w laudacji prof. Moniuszko.

Dr Franchini powiedziała, że przyznanie jej tego wyróżnienia to dla niej bardzo ważny moment w jej życiu. Podkreśliła jednak, że choć to ona odbiera te zaszczyty, to składają się na nie bardzo udane lata współpracy z białostockimi naukowcami. Wierzy, że to dobrze rokuje na przyszłość.

Tytuł Doctor Honoris Causa to najwyższa godność, którą uczelnia wyższa może nadać osobie o wybitnych zasługach. Choć jego znaczenie jest ogromne, to jest to tylko wyróżnienie honorowe i nie pociąga za sobą żadnych przywilejów. Historycznie początki honorowego doktoratu sięgają XV wieku. Na UMB pierwszy taki tytuł został nadany w 1960 r. z okazji 10-lecia powstania uczelni. Otrzymał go były minister zdrowia lek. Jerzy Sztachelski, który zainicjował powstanie wtedy Akademii Medycznej w Białymstoku.

bdc

Sylwetka dr Genoveffy Franchini

Absolwentka Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu w Modenie, hematolog, światowej sławy autorytet w dziedzinie wirusologii i pionier badań nad onkogenami i ludzkimi retrowirusami. Głównym celem, który przyświeca w pracy dr Franchini to zapobieganie oraz leczenie chorób wywoływanych przez patogenne dla człowieka retrowirusy, a dotychczasowe osiągnięcia udowadniają, iż z powodzeniem stosuje strategię „from bench to bedside”.

Od 1997 roku doktor Franchini kieruje laboratorium Animal Models and Retroviral Vaccines Section w National Cancer Institute (NCI) należącym do Narodowych Instytutów Zdrowia (National Institutes of Health, NIH) w USA. Prowadzone przez doktor Franchini badania przyczyniły się do identyfikacji i charakterystyki nowych genów retrowirusów oraz wyjaśnienia ich funkcji, co umożliwiło zrozumienie patogenezy zakażeń wirusami HIV i HTLV-1.

Od ponad 20 lat doktor Franchini pracuje nad stworzeniem szczepionki przeciwko ludzkiemu wirusowi niedoboru odporności (HIV), a schemat szczepionki ALVAC-HIV/gp120 opracowany w laboratorium dr Franchini był pierwszym, który wykazał ochronne działanie u ludzi.

Dr Genoveffa Franchini jest współautorką ponad 400 publikacji. Wyniki prowadzonych przez Nią badań opublikowano w: Nature, Science, Nature Medicine, Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America oraz Blood. Całkowita liczba cytowań prac według bazy Web of Science Core Collection przekracza 15 tys., a indeks Hirsha (h-index) wynosi 70. Ponadto, Pani doktor Franchini posiada liczne patenty, licencje oraz jest współautorką wielu wniosków patentowych.

Dr Franchini pełniła obowiązki redakcyjne w wielu czasopismach naukowych, w tym w: Journal of Virology, Blood, Mucosal Immunology oraz AIDS Reviews. Była członkiem Rad Redakcyjnych czasopism: AIDS Research and Human Retroviruses, AIDS Treatment Strategies, Journal of AIDS, Journal of Virology, Vaccine, Virology, AIDS Abstracts, a jako recenzent udzielała się w ponad 50 czasopismach. Jest także głosem doradczym w licznych komisjach oraz komitetach naukowych, zarówno w kraju jak i za granicą.

Dr Franchini prowadzi stałą, wieloletnią współpracę naukową z wieloma ośrodkami krajowymi i zagranicznymi (USA, Europa, Ameryka Południowa), w tym z Uniwersytetem Medycznym w Białymstoku (UMB). Współpraca dr Franchini z UMB trwa już od ponad 20 lat i zaowocowała możliwością odbycia staży naukowych przez naukowców z UMB w laboratorium dr Franchini, realizacją wspólnych projektów badawczych oraz opublikowaniem 50 artykułów.

Za działalność naukową doktor Genoveffa Franchini została wyróżniona szeregiem prestiżowych nagród: pięciokrotnie nagrodą „Outstanding Mentor Award” przyznawaną przez NCI, dwukrotnie nagrodą „NCI Mentor of Merit Award, dwukrotnie nagrodą „NCI Director Award” oraz nagrodą „NIH Award of Merit”. Ponadto w 2016 roku w doktor Franchini została uhonorowana nagrodą „Center for Retrovirus Research Distinguished Research Career Award” przez Centrum Badań nad Retrowirusami Uniwer-sytetu Stanowego Ohio.

Opr. bdc

Doctorzy honoris causa UMB

(obok nazwiska rok przyznania wyróżnienia)

• Dr med. Jerzy Sztachelski – 1960 r.
• Prof. dr hab. med. Tadeusz Kielanowski – 1965 r.
• Prof. dr hab. Marian Górski – 1976 r.
• Prof. dr hab. Jan Nielubowicz – 1983 r.
• Prof. dr Silvio Garattini – 1984 r.
• Prof. zw. dr hab. med. Jan Witold Moll – 1984 r.
• Prof. zw. dr hab. med. Stefan Soszka – 1985 r.
• Prof. dr John David Williams – 1987 r.
• Prof. zw. dr hab. med. Andrzej Danysz – 1989 r.
• Prof. zw. dr hab. Tadeusz Dzierżykraj-Rogalski – 1988 r.
• Prof. dr med. Dymitr Adrejewicz Masłakow – 1989 r.
• Prof. dr Hans Klaus Breddin – 1990 r.
• Prof. zw. dr med. Karol Buluk – 1990 r.
• Prof. dr hab. Maria Byrdy – 1990 r.
• Prof. dr med. Witold Janusz Rudowski – 1990 r.
• Prof. dr Bronisław Leszek Słomiany – 1990 r.
• Prof. dr Jacques Paul Borel – 1991 r.
• Prof. dr Maria Kopeć – 1991 r.
• Ryszard Kaczorowski – 1992 r.
• Prof. dr hab. Stefan Niewiarowski – 1993 r.
• Prof. dr Akikazu Takada – 1993 r.
• Prof. dr Ronald Terjung – 1993 r.
• Prof. dr Rodger Bick – 1995 r.
• Prof. dr hab. Stanisław Jan Konturek – 1995 r.
• Prof. Jean Cohen – 1996 r.
• Prof. dr hab. Antoni Gabryelewicz – 1998 r.
• Prof. dr hab. Zbigniew Religa – 1998 r.
• Prof. dr hab. Mieczysław Chorąży – 2000 r.
• Prof. dr hab. Mirosław Jan Mossakowski – 2000 r.
• Prof. dr hab. Zbigniew Knapik –2001 r.
• Prof. dr hab. Franciszek Józef Kokot –2001 r.
• Prof. Maria Benedetta Donati – 2002 r.
• Prof. Giovanni de Gaetano - 2002 r.
• Prof. dr hab. Jan Prokopowicz –2002 r.
• Prof. Manfred Göthert – 2003 r.
• Prof. dr hab. Marian Szamatowicz – 2004 r.
• Prof. dr hab. Władysław Gałasiński - 2006 r.
• Prof. dr hab. Marcin Kamiński – 2007 r.
• Prof. David Grahame Hardie – 2008 r.
• Prof. dr hab. Maciej Zabel – 2009 r.
• Prof. dr hab. Jan Górski - 2010 r.
• Prof. dr hab. Ida Teresa Kinalska - 2011 r.
• Prof. dr hab. Jerzy Sarosiek - 2015 r.
• Prof. Coral Barbas - 2018 r.
• Dr Genoveffa Franchini - 2019 r.