To Polska kiedyś nie była w Unii Europejskiej?

Ten rok to rok rocznic ważnych dla Polski. 35 lat temu odbyły się pierwsze wolne wybory. Potem konsekwencją tego - 25 lat temu - było nasze wejście do NATO, a 20 lat temu - do Unii Europejskiej. Studenci naszej Uczelni, a nawet młodzi lekarze czy pielęgniarki nie pamiętają tamtej rzeczywistości.

Podobnie, jak moje dzieci, które nawet nie znają czasów sprzed Unii. Czasem opowiadam im jak w 1990 roku, jako nastolatka, pojechałam do Włoch na wycieczkę autokarową zorganizowaną przez filię Uniwersytetu w Białymstoku. Razem z prof. Adamem Dobrońskim i nieżyjącą już moją serdeczną koleżanką, późniejszą anestezjolog w USK – dr Bogną Koneczny (której imię nosi obecnie przyznawane na Wydziale Lekarskim stypendium). Nasza grupa nie dostała wizy austriackiej, więc w jedną stronę musieliśmy jechać przez Węgry i Jugosławię. W kieszeni miałam korony czechosłowackie, forinty, dinary, liry i na wszelki wypadek austriackie szylingi, które się zresztą przydały w drodze powrotnej (bo w międzyczasie dostaliśmy już wizę). Ale mimo, że czułam się jak cinkciarz spod Pewex-u z torebką wypakowaną walutą, tylko raz czy dwa zjadłam w Rzymie pizzę, w barze na kampingu, gdzie spaliśmy w namiotach. Na więcej nie było mnie stać. Tego samego roku, ale nieco wcześniej, pojechałam też ze starszym bratem do Holandii w poszukiwaniu wakacyjnej pracy (w Polsce nie było na to szans). Chcieliśmy pracować przy zbiorze tulipanów, hiacyntów, jakiejkolwiek, by tylko zarobić parę guldenów. Nikt nie chciał nas zatrudnić, wszędzie słyszeliśmy: you are not from the European Union.

Te ostatnie 35 lat lat to czas największej transformacji w Polsce. Szybko zapomnieliśmy o przeszłości. Tabliczki z unijną flagą na budynkach i przy drogach to codzienność. Jakie granice? Jakie kontrole? Kto już o tym pamięta? Polska dostała „przyspieszenia” szczególnie w ostatnich 20 latach, kiedy pojawiły się fundusze unijne. Powstały nowe budynki, zakupiono nowe sprzęty i aparaturę. Lekarze mogą jeździć się szkolić na terenie całej Unii. Pojawił się jeden wspólny numer 112, akademie medyczne zmieniły się w uniwersytety, pielęgniarki zaczynające pracę muszą mieć wyższe wykształcenie. Zmieniła się też nasza mentalność. My już jesteśmy inni. Podróżujący bez książeczek walutowych, za to z euro i kartą EKUZ. Dogoniliśmy Europę, a może raczej Europa pomogła nam się dogonić.

Katarzyna Malinowska-Olczyk, Sekretarz Redakcji Medyk Białostocki