.png)
U 3,79 proc. zdrowych dzieci, które wzięły udział w bezpłatnym badaniu przesiewowym wykrywającym cukrzycę typu 1, odnaleziono istotną predyspozycje do rozwoju choroby na bardzo wczesnym etapie jej rozwoju – to wstępne wyniki badań zespołu prof. Artura Bossowskiego.
Cukrzyca typu 1 to choroba autoimmunologiczną, w której przyczyny to w 70-80 proc. czynniki genetyczne. Wcześnie wykryta, daje choremu szanse na normalne życie. Nie wykryta na czas, często powoduje ciężkie stany kwasicy ketonowej i pilną wizytę w szpitalu (z kolei cukrzyca typu 2 cechuje się większą zależnością m.in. od niewłaściwego trybu życia i nawyków żywieniowych).
Zespół prof. Bossowskiego (kierownik Kliniki Pediatrii, Endokrynologii, Diabetologii z Pododdziałem Kardiologii UDSK) od kwietnia na terenie całego Podlasia realizuje grant badawczy polegający na powszechnym badaniu krwi dzieci w wieku 1-9 lat pod kątem wykrycia cukrzycy typu 1. Dlaczego nie starsze dzieci? Ponieważ w ostatnich latach notuje się nasilenie zachorowalności, szczególnie w grupie 1-4 lata.
Po ponad trzech miesiącach prac i przebadaniu blisko tysiąca maluchów (z Białystoku, Kolna, Hajnówki i Augustowa) są pierwsze wyniki.
- Mamy już ok. 30 potwierdzonych przypadków pozytywnego skriningu immunologicznego– stwierdza prof. Bossowski.
Jak zaznacza, aby zwiększyć dokładność badania, ma ono podwójną weryfikację. Równocześnie poza skringiem RSR's 3-Screen ELISA sprawdzane są poszczególne typy przeciwciał, w tym insulinowe, które mogą wskazywać na wstępna fazę bezobjawową cukrzycy typu 1.
- Potwierdzone przypadki to bardzo wczesny etap wykrycia choroby, który nie daje żadnych negatywnych objawów i skutków. Rozumiem, że dowiedzenie się o chorobie to trudny moment, ale dzięki wczesnemu jej wykryciu, mamy czas, aby przygotować się do spokojnego funkcjonowania z tą chorobą – przekonuje profesor.
Nie wykryta na czas cukrzyca typu 1 może spowodować u dziecka stan ciężkiej kwasicy ketonowej. Objawia się ona m.in. odwodnieniem i różnego rodzaju zaburzeniami organizmu. Wtedy konieczna jest natychmiastowa wizyta w szpitalu.
- W przypadku dzieci łatwo sobie wyobrazić, jak wieki to stres i nerwy, także u jego opiekunów. Jako lekarze potrzebujemy około 2-3 dni zanim wyprowadzimy pacjenta do stanu stabilnego klinicznie, a potem jeszcze co najmniej tygodnia, żeby wyedukować i przeszkolić chorego i jego bliskich – tłumaczy prof. Bossowski.
W realizowanych obecnie badaniach, po stwierdzeniu możliwości wystąpienia choroby, dziecko wraz z opiekunami zapraszane jest w dogodnym terminie do kliniki prof. Bossowskiego w Uniwersyteckim Dziecięcym Szpitalu Klinicznym w Białymstoku. Tam spotykają się oni z edukatorami, dietetykami i psychologami, tak by - bez niepotrzebnych stresów - dowiedzieć się wszystkiego o tym, jak normalnie żyć z cukrzycą 1.
Prof. Bossowski docelowo chciałby przebadać całą populację podlaskich dzieci w wieku 1-9 lat. W Białymstoku badania realizowane są w Ośrodku Wsparcia Badań Klinicznych UMB (mieści się w szpitalu dziecięcym). W trakcie roku szkolnego badania będą realizowane także w miejscowościach poza Białymstokiem, w tym w Wasilkowie, Supraślu, Suwałkach i Łomży (najczęściej w szkołach).
Obecne badania są finansowane w ramach subwencji Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku. Jednak już jesienią prof. Bossowski chce złożyć wniosek do Agencji Badań Medycznych o rozszerzenie badań na całą Polskę (wstępnie udziałem w badaniu jest zainteresowanych 10 ośrodków naukowych z kraju, z czego 7 już potwierdziło to stosownymi dokumentami).
bdc
