Sto lat od momentu urodzin docenta Adama Dowgirda, w Domu Lekarza w Turośni Kościelnej, spotkali się ci wszyscy, którzy mieli okazję współpracować z tym świetnym chirurgiem.
Na początku bardzo interesującego spotkania przedstawiono biografię bohatera, później zaś jego żyjący potomkowie przekazali izbie lekarskiej niezwykłą pamiątkę. Była to książka operacyjna docenta Adama Dowgirda, prowadzona od 1946 do 1947 roku, początkowo w Oddziale Chirurgicznym w Hajnówce, następnie w II Klinice Chirurgicznej AMB.
Wszyscy wspominali doc. Dowgirda jako lekarza o niezłomnych zasadach. W trosce o dobro pacjenta nie godził się na żadne półśrodki. Często w mocnych słowach wydawał polecenia swoim podwładnym. I choć jego ostry język budził wiele kontrowersji, to jego technika chirurgiczna była wręcz niebywała.
Na koniec spotkania odtworzono z kasety magnetofonowej audycję radiową z nagraną z Adamem Dowgirdem rozmową.
Adam Jan Dowgirdurodził się 13 listopada 1913w Ejragole-Dowgirdowie na Żmudzi. Wczesne dzieciństwo spędził w Charkowie, do którego wysłany został przez rząd rosyjski jego ojciec, inżynier pracujący na kolei. W 1919roku wraz z matką i rodzeństwem powrócił na Litwę do zniszczonego majątku w Dowgirdowie. W latach 1926-31 uczęszczał do polskiego gimnazjum w Poniewieżu, po ukończeniu którego zapisał się na wydział przyrodniczy Uniwersytetu Witoldaw Kownie, a w 1932 roku został studentem medycyny.
Podczas studiów stanął na czele „Zjednoczenia Polaków Studentów Uniwersytetu Witolda Wielkiego”, udzielał się też w Polskim Klubie Sportowym „Sparta”. Od wczesnych lat trzydziestych zaangażowany był w życie polskiej mniejszości na Litwie. Po uzyskaniu dyplomu doktora medycyny w 1938 roku praktykował w Kownie, a po 1940 roku został chirurgiem w Wilnie. W czasie II wojny światowejczłonek AK i komendant jej kowieńskiego podokręgu.
Od wiosny 1944 roku pracował w Wilnie jako lekarz w więzieniu na Łukiszkach, gdzie wystawiał fałszywe świadectwa medyczne przetrzymywanym tam Polakom. W 1944 roku uczestniczył w operacji Ostra Brama, po której udało mu się zbiec na Podlasie. W latach 1944-46pracował jako lekarz w Białymstoku, po czym skierowano go do Hajnówki w celu organizacji tamtejszego szpitala powiatowego, którego został dyrektorem. W 1953 roku powrócił do Białegostoku, gdzie objął stanowisko dyrektora Wojewódzkiego Szpitala im. J. Śniadeckiego. W 1958 roku doktoryzował się, a po pięciu latach uzyskał habilitację.
Adam Dowgird zdobył uznanie przy operacjach klatki piersiowej. Jako pierwszy w Polsce rozpoczął operacje ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego oraz krwawiących wrzodów żołądka i dwunastnicy. Opublikował 47 prac naukowych. Pełnił funkcje konsultanta wojewódzkiego i regionalnego chirurgii. Za swoje zasługi został odznaczony Krzyżem Walecznych, Krzyżem Kawalerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, tytułem Zasłużonego Lekarza.
Pracował nieprzerwanie do 1980 r. Zmarł 27 maja 1994 r. w Białymstoku. Dwa lata później szpital w Hajnówce nosił już jego imię. Bo choć sporo czasu Adam Dowgird spędził w Białymstoku, to w Hajnówce do samego końca uważano go za „swojego”.
Tomasz Dawidziuk, bdc, Wikipedia
