W czerwcu w Zakładzie Patomorfologii ma zostać odsłonięta tablica upamiętniająca postać prof. Ludwika Komczyńskiego, twórcy i wieloletniego kierownika tego zakładu, dziekana wydziału lekarskiego i rektora uczelni
Prof. Komczyński urodził się w 1909 Wielkopolsce – w miejscowości Jaskółki. W 1929 roku rozpoczyna studia na wydziale lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego. Siedem lat później otrzymuje dyplom lekarza medycyny. W latach 1935-38 pracuje jako asystent w zakładzie Anatomii Patologicznej UP, a w latach 1938-39 jako starszy asystent na oddziale chorób wewnętrznych i anatomopatolog w szpitalu miejskim w Toruniu. Po wybuchu wojny zostaje przez Niemców wywieziony do tzw. Gubernatorstwa Generalnego. Przez pięć kolejnych lat pracuje jako lekarz w Miechowie, angażuje się również w tajne nauczanie. Pomaga też rannym żołnierzom, partyzantom i ich rodzinom. Po zakończeniu wojny w 1945 roku wraca do Zakładu Anatomii Patologicznej Uniwersytetu Poznańskiego. Rok później otrzymuje tytuł doktora. W 1952 roku zostaje przez Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej zostaje oddelegowany do Białegostoku. Dostaje tu zadanie – ma zorganizować Katedrę i Zakład Anatomii Patologicznej. W Białymstoku Akademia Medyczna jest w „powijakach”, nie ma pomieszczeń na zakład, pałac Branickich (główna siedziba uczelni) się odbudowuje, są tylko ludzie chętni do pracy. Udaje mu się jednak zakład zorganizować, zostaje jego kierownikiem i tą funkcję pełni do końca swojego życia (1970 r.).
W kolejnych latach zdobywa tytuły naukowe: docenta (1954), kandydata nauk medycznych (1958) profesora nadzwyczajnego (1960) i profesora zwyczajnego (1968). Pnie się również po szczeblach kariery akademickiej. Już rok po przyjeździe do Białegostoku zostaje dziekanem wydziału lekarskiego i pełni tę funkcje przez kolejne siedem lat. W 1962 roku zostaje rektorem uczelni. Jest lubiany przez młodzież. Za groźną maską, kryje się nastawiony przyjacielsko do studentów człowiek.
- Miał swoiste poczucie humoru, potrafił rozładować humor – wspomina prof. Lech Chyczewski, kierownik Zakładu Patomorfologii Lekarskiej, który przez prof. Komczyńskiego był przyjmowany do pracy. – A do studentów i swoich pracowników miał ojcowskie podejście. Bardzo zintegrował zakład patomorfologii.
Główne zainteresowania naukowe prof. Komczyńskiego dotyczyły odczynowości ustroju na tworzywa sztuczne, patologii układu krążenia ze szczególnym uwzględnieniem miażdżycy naczyń krwionośnych, zagadnień onkologicznych, a zwłaszcza karcinogenezy, zaburzeń endokrynologicznych u płodów i noworodków. Jest autorem bądź współautorem ponad 80 prac naukowych opublikowanych w polskich i zagranicznych czasopismach, redaktorem dwóch podręczników, promotorem 11 rozpraw doktorskich oraz opiekunem 3 przewodów habilitacyjnych.
Katarzyna Malinowska-Olczyk
