Doktora Stefana Rostafińskiego poznałem w trakcie studiów na Wydziale Farmaceutycznym podczas zajęć z deontologii farmaceutycznej w roku 1990. Później po ukończeniu studiów ze względu na pracę w zarządzie oddziału Białostockiego Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego spotykaliśmy się dość często.
Pan Doktor był zaangażowany we wszystkie działania Towarzystwa, niejednokrotnie to On był pomysłodawcą zebrań, konferencji, szkoleń. Wszyscy docenialiśmy ogromne doświadczenie zawodowe Pana Doktora, Jego doskonałe zorientowanie w prawie farmaceutycznym i doskonałą pamięć. Po Panu Doktorze oprócz ciepłych wspomnień pozostaną eksponaty w Muzeum Historii Medycyny i Farmacji. Bowiem to dzięki wysiłkom Jego i pani mgr Ireny Kałłaur wyposażenie dawnych aptek zostało zebrane w aptece PZF Cefarm i przekazane Akademii Medycznej w Białymstoku, a teraz uświetnia nasze piękne Muzeum.
Doktor Stefan Rostafiński urodził 21 czerwca 1929 r. w Warszawie w rodzinie z tradycjami farmaceutycznymi. Farmaceutami byli bowiem Jego rodzice Marian i Donata z Radzikowskich, jak również dziadkowie z obu stron. W Warszawie spędził dzieciństwo i lata młodzieńcze - w roku 1948 uzyskał świadectwo dojrzałości w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. ks. Józefa Poniatowskiego. W tymże roku został immatrykulowany na Wydziale Farmaceutycznym Uniwersytetu Warszawskiego (późnej Akademii Medycznej) w Warszawie. Dyplom magistra farmacji otrzymał 31 grudnia 1952 r. W latach szkolnych i akademickich pracował społecznie w organizacjach młodzieżowych.
W roku 1952 rozpoczął pracę zawodową w Białymstoku: w Białostockich Zakładach Surowców Zielarskich, następnie w Wojewódzkiej Stacji Sanitarno - Epidemiologicznej i w białostockich szpitalach na stanowiskach kierowniczych w diagnostyce laboratoryjnej. W roku 1974 uzyskał I stopień specjalizacji w zakresie analityki farmaceutycznej i II stopień specjalizacji w zakresie analityki klinicznej.
Po utworzeniu kierunku aptecznego na Wydziale Farmaceutycznym AMB, został w 1986 r. zaangażowany do wykładów z historii farmacji od 1986/87 do 2001/02 z pięcioletnią przerwą. W latach 1991/92 do 1997/98 wykładał również deontologię farmaceutyczną. W roku 1990 przeszedł na emeryturę, kontynuując na umowach pracę zawodową w Akademii Medycznej do 2002 r i od 1994 r. w Okręgowej Izbie Aptekarskiej jako redaktor prowadzący biuletynu informacyjnego.
W roku 1965, pod kierunkiem prof. dr Andrzeja Danysza, w Zakładzie Farmakologii AMB, ukończył pracę doktorską pt. Badania farmakologiczne owocu bzu czarnego (Fructus Sambuci nigrae), którą obronił na Wydziale Farmaceutycznym Akademii Medycznej w Lublinie, uzyskując stopień doktora nauk farmaceutycznych.
Do Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego należał od 1950 r. zapisując się do niego jeszcze jako student. Uczestniczył w 16. walnych zgromadzeniach delegatów PTFarm, z reguły jako delegat. Przewodniczył obradom walnego zgromadzenia delegatów we Wrocławiu w 1989 r. i komisjom uchwał i wniosków walnych zgromadzeń w 1992 i 1994 r.
W kadencji 1970 - 1973 był członkiem zarządu głównego wybranym przez walne zgromadzenie delegatów a w kadencji 1998 - 2001 członkiem prezydium ZG PTFarm., pełniąc jednocześnie funkcję członka komisji legislacyjnej PTFarm i członka komitetu redakcyjnego „Farmacji Polskiej”. Był też członkiem sekcji historii farmacji przy zarządzie głównym PTFarm (1959 – 1963) i zarządu zespołu sekcji historii farmacji (od 2001). W latach 1970 - 1973 przewodniczył sekcji historii farmacji PTFarm Oddz./Białystok; później do końca był jej wiceprzewodniczącym. Był inicjatorem i współorganizatorem III Sympozjum Historii Farmacji w Supraślu. Brał udział w obradach niemal wszystkich sympozjów i sekcji historii farmacji naukowych zjazdów, przewodnicząc obradom i wygłaszając doniesienia. Od roku 1973 zaangażował się w prace redakcyjne kodeksów etyki zawodowej. Był współredaktorem obowiązujących dotąd zasad etycznych i deontologicznych polskiego farmaceuty i Kodeksu Etyki Aptekarza RP. Pracował przy redakcji statutu Towarzystwa i szeregu regulaminów. W latach 1970 - 1978 był członkiem Komisji ds. Propagandy Zawodu, biorąc czynny udział m.in. w organizacji uroczystości w 120. rocznicę zapalenia lampy naftowej.
W oddziale białostockim PTFarm działał od momentu założenia go w 1955 r. Od 1959 r. do 2007 r był członkiem zarządu oddziału, pełniąc w tym czasie siedem kadencji funkcję przewodniczącego (prezesa) oddziału w Białymstoku.
Od 2007 r. przewodniczył komisji rewizyjnej oddziału. W czasie pracy w oddziale białostockim był m.in. współorganizatorem Ogólnopolskiego Sympozjum PTFarm w 1969 r. „Organizacja Zaopatrzenia i Zagadnienia Ekonomiczne Aptek”, Konferencji Ogólnopolskiej w 1980 r. „Model apteki współczesnej” i uroczystej konferencji z okazji 40-lecia Oddz. PTFarm w Białymstoku, w 1995 r.
Dr Stefan Rostafiński to autor szeregu artykułów z zakresu farmakologii i diagnostyki laboratoryjnej oraz społeczno-zawodowych i historycznych. Napisał dwie książki: „Etyka farmaceutyczna” wspólnie z Dionizym Moską (1986) i „Prof. Bronisław Koskowski - Pater Pharmaciae” wspólnie z Tarasem Tereszczukiem (1997).
Dr S. Rostafiński został w 1974 r. uhonorowany odznaką „De Pharmacia Bene Meritis” im. Ignacego Łukasiewicza, w 1998 r. otrzymał Członkostwo Honorowe Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego, a w roku 2004 godność honorowego prezesa Oddziału PTFarm w Białymstoku. Ponadto na wniosek PTFarm otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi i odznakę honorową „Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia”. Jest też posiadaczem Medalu Pamiątkowego „Za szczególne zasługi dla uczelni” przyznanej przez Rektora i Senat Akademii Medycznej w Białymstoku.
Dr S. Rostafiński angażował się w organizację Izb Aptekarskich. Od 1981 r. wspólnie z mgr Zenonem Wolniakiem zabiegał o restytucję odrębnej od Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego instytucji, spełniającej rolę przedwojennych izb aptekarskich, co było przeciwne koncepcji PTFarm, dążącego do rozszerzenia kompetencji Towarzystwa o tę rolę. Po przerwie spowodowanej stanem wojennym wchodził w skład kilkuosobowej delegacji pod przewodnictwem ówczesnego prezesa PTFarm prof. W. Kwapiszewskiego, mającej przekonać klub poselski Stronnictwa Demokratycznego do wniesienia projektu ustawy o izbach farmaceutycznych do laski marszałkowskiej. W październiku 1989 r. wszedł w skład trzyosobowego Zespołu ds. Organizacji Izb Farmaceutycznych, działającego pod przewodnictwem dr Henryka Mionskowskiego z Gdańska. Do momentu uchwalenia ustawy o Izbach aptekarskich 14 kwietnia 1991 r. uczestniczył w wielu posiedzeniach komisji i podkomisji sejmowych procedujących nad ustawą o izbach. Po powołaniu Naczelnej Izby Aptekarskiej zaproszony został do zespołu opracowującego Kodeks Etyki Aptekarza RP, który po nowelizacji obowiązuje do chwili obecnej (2010 r.).
W uznaniu zasług dra S. Rostafińskiego kapituła wyłoniona przez Naczelną Izbę Aptekarską przyznała Mu w 2005 r. medal im. prof. Br. Koskowskiego, zaś w 2010, tytuł Strażnika Wielkiej Pieczęci Aptekarstwa Polskiego.
Dr n. farm. Stefan Rostafiński zmarł 2 lutego 2014 roku.
Non omnis moriar
Dr hab. Wojciech Miltyk,
Kierownik Samodzielna Pracownia Analizy Leków
