Urodził się 1 grudnia 1907 r. w majątku Bebra pod Dynenburgiem (Łotwa) w rodzinie o głęboko polskich tradycjach.
Po ukończeniu szkoły średniej w Dynenburgu w 1926 r. podjął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Naukę ukończył w 1933 r. W latach 1933-1935 pracował jako asystent na oddziale chirurgicznym Szpitala Kolejowego na Wilczej Łapie w Wilnie. Choroba oczu nie pozwoliła mu jednak na kontynuowanie pracy chirurga.
Od 1936 r. do wojny Marian Poznański pełnił funkcję epidemiologa województwa wileńskiego w Powiatowym Zakładzie Higieny. W tamtym czasie stale pogłębiał wiedzę i zdobywał doświadczenie w zakresie epidemiologii, mikrobiologii i higieny. W latach 1940-1941 był zastępcą dyrektora departamentu w litewskim ministerstwie zdrowia, a później pracował jako epidemiolog w miejskim wydziale zdrowia w Wilnie (do 1944 r.)
W 1945 r. przybył do Białegostoku, gdzie został kierownikiem filii Państwowego Zakładu Higieny. Organizował od podstaw służbę sanitarno-epidemiologiczną województwa białostockiego. Wileńskie doświadczenia okazały się niezwykle przydatne, ponieważ pozwoliły stworzyć nowoczesny model struktury organizacyjnej jednostki. Dr Poznański pozostał w stałych kontaktach zawodowych z Państwowym Zakładem Higieny w Warszawie, a zwłaszcza z jego ówczesnym dyrektorem dr. Władysławem Prażmowskim, z którym współpracował jeszcze w Wilnie.
W latach 1952-1954 był dyrektorem Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Białymstoku, pełniąc od 1954 r. obowiązki Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego.
Wielką zasługą dra Poznańskiego było wybudowanie na początku lat 50. nowej siedziby Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Białymstoku (przy ul. Legionowej), którą w dużej mierze sam zaprojektował. W jej pomieszczeniach funkcjonował wówczas także Zakład Mikrobiologii powstałej niedawno Akademii Medycznej (kierowanej wówczas przez rektora prof. Stanisława Legeżyńskiego; obaj panowie doskonale się znali jeszcze z okresu wspólnej pracy w Wilnie).
Równolegle z pracą w sanepidzie, dr Poznański był też wykładowcą analityki, mikrobiologii, higieny i epidemiologii w Szkole Pielęgniarek i Położnych w Białymstoku. Miał duże uzdolnienia dydaktyczne.
Dr Poznański zmarł nagle w 1968 r. Do samego końca był aktywny zawodowo. Został pochowany na cmentarzu farnym w Białymstoku.
Dziękuję dr Januszowi Poznańskiemu za udostępnienie materiałów i zdjęć dotyczących ojca.
Dr Mieczysław Sopek, dr n. med., były wieloletni pracownik Zakładu Anatomii Prawidłowej Człowieka UMB
